مقایسه روشهای انتقال حرارت معکوس جهت تخمین ضریب انتقال حرارت تماسی

انتقال حرارت تماسی یک پدیدۀ بسیار مهم در مسائل انتقال حرارت است که کاربردهای وسیعی در صنایع شامل تولید برق در نیروگاههای برق، صنایع غذایی، صنایع خنک سازی، هواپیماها، اتومبیل ها، صنایع ساخت و تولید، تهویه مطبوع، تبرید، صنایع هوا فضا و... دارد. از طرفی اندازه گیری و محاسبۀ انتقال حرارت تماسی به دلیل مکانیزم پیچیدۀ انتقال در آن دارای سختی ها و مشکلات زیادی است. امروزه یکی از روشهای کارآمد و مؤثر جهت بررسی اینگونه مسائل استفاده از مسأله انتقال حرارت معکوس می باشد. هدف این مقاله نیز تخمین ضریب انتقال حرارت تماسی میان دو نمونه ی تماس می باشد. بدلیل موجود نبودن داده های آزمایشگاهی مربوط به دماها، از داده های شبیه سازی شده برای سه حالت 1) ضریب انتقال حرارت تماسی ثابت2) ضریب انتقال حرارت تماسی خطی3) ضریب انتقال حرارت تماسی غیرخطی استفاده شده است. چهار روش مختلف مسأله معکوس شامل روش لونبرگ-مارکورت برای تخمین پارامتری، روش گرادیان مزدوج برای تخمین پارامتری، روش گرادیان مزدوج با مسأله ی الحاقی برای تخمین پارامتری و روش گرادیان مزدوج با مسأله ی الحاقی برای تخمین تابع بکار رفته است. با مقایسۀ انجام گرفته میان روشهای مذکور، روش گرادیان مزدوج با مسأله ی الحاقی برای تخمین پارامتر مورد نظر یعنی ضریب انتقال حرارت تماسی از دقت بیشتری برای تخمین پارامتر مجهول برخوردار است.